De goedlachse Bes Ceyssens is amper 21 jaar, maar toch maakt ze binnenkort haar debuut als YA-schrijfster. Volgens de flaptekst is De laatste dans een huiveringwekkende pageturner over je passie volgen en tot het uiterste gaan.
Vertel eens over het schrijfproces. Werd je op een ochtend wakker en dacht je: Vandaag doe ik het, vandaag begin ik aan mijn boek?
Nee, totaal niet! Ik schrijf al boeken sinds mijn dertiende, al waren die in het begin misschien niet echt van een hoog niveau. (lacht) Ik wilde altijd al een verhaal schrijven over dansen en ik was er al vaak aan begonnen, maar ik had het nog nooit afgemaakt. Het verhaal voor De laatste dans was het eerste waarbij ik het gevoel had dat het goed genoeg was. Dat gevoel kreeg ik eigenlijk vooral doordat ik het eerst op een website had gezet en daar heel veel leuke reacties op kreeg. Toen heb ik mijn moed verzameld en het verhaal opgestuurd naar heel wat uitgevers. Wat was dat zenuwslopend! En toen kwam die verlossende mail van Clavis Uitgeverij!
Hoe heb jij alles na die mail ervaren?
Het was geweldig! Een boek uitbrengen, was altijd al een grote droom. Ik moest wenen van geluk! Ik had een heel leuke samenwerking met mijn redacteur. Hij heeft van het boek de beste versie gemaakt dat het had kunnen worden. Ook toen ik de cover de eerste keer te zien kreeg, was ik meteen verkocht. Ik dacht direct: Ja, dit is het! En nu begint de promotie voor het boek op gang te komen. Ik vind het soms nog onwerkelijk als ik mijn boek op sociale media voorbij zie komen. Ik denk dat ik het allemaal pas echt geloof als ik het boek daadwerkelijk in mijn handen heb. Het voelt gewoon onwezenlijk, alsof ik dit allemaal droom.
Het leven van hoofdpersonage Freyde draait volledig rond dansen. Is dit ook een belangrijk aspect in jouw leven?
Ik heb lang gedanst, ik ben begonnen toen ik 13 was. Ik was een vrij onhandig kind, dus voor mijn dertiende durfde ik nog niet zo goed. (lacht) Ik heb geen ballet gedaan, zoals Freyde, maar ik heb wel altijd bewondering gehad voor ballet. Je hebt daar zo veel discipline voor nodig, want de techniek en de volharding is uniek. Ik vind dat ballet apart staat van andere dansen: het is een kunst op zich.
Wat is jouw favoriete boek?
Ik wist dat die vraag zou komen! (lacht) Dat is zo’n moeilijke, hè? Alsof je iemand laat kiezen wie zijn favoriete kind is. Ik heb er al over nagedacht en als ik er eentje móét kiezen, is dat wel De schaduw van de wind van Carlos Ruiz Zafón. Voor mij is dat het ultieme romantische boek. Verder hou ik van YA-reeksen: The Hunger Games, Divergent, Twilight … ik heb ze allemaal gelezen!
Is er al inspiratie voor een tweede boek?
Sterker nog, dat is al geschreven! Mijn tweede boek wordt ook uitgegeven bij Clavis. Voorlopig heet het Vruchteloos. Het gaat over een futuristische wereld waarin de overheid een middel vindt tegen overbevolking. Ik ben ondertussen zelfs al bezig aan een derde boek, een historische roman. Ik wil me nog niet echt binden aan één genre, maar er verschillende ontdekken en zoeken welk me het meeste aanspreekt.
Heb je tips voor jonge schrijvers?
Als je bezig bent met een verhaal en je voelt je er goed bij: stuur het op. Niet geschoten, is altijd mis! Deel je boek ook met andere mensen. Laat je vrienden het lezen of zet het online! Er gaat altijd wel iemand je verhaal willen lezen. Die stap zetten, dat durven, is zo belangrijk.
Benieuwd naar de eerste hoofdstukken van De laatste dans? Je leest ze hier!
Geschreven door:
Nîne Reniers