In 2018 kwam Circe uit, en nu verschijnt met De vijfpuntige ster de tweede roman van Nell De Smedt. Beide boeken zijn van een zeer hoog niveau en staan vol gruwelijke en gewelddadige scènes. Opmerkelijk: Nell is nog maar 17 jaar oud! Moet ik me zorgen maken over wie ik tegenover me krijg voor het interview?
Hoe ziet jouw schrijfproces eruit?
Meestal begin ik heel impulsief. Ik begin te schrijven omdat ik één bepaalde scène in gedachten heb die ik meteen wil neerschrijven. Toen ik aan De vijfpuntige ster begon te schrijven was dat ook zo. Maar na een paar hoofdstukken werd het redelijk complex en kwamen er vorderingen in het verhaal, toen had ik wel de tijd genomen om een volledig stappenplan uit te tekenen. Ik kon niet in het wilde weg blijven schrijven, anders kwamen er onnauwkeurigheden in het verhaal.
Hoe kom je bij je onderwerp?
Meestal is het één bepaalde scène die me tot een onderwerp brengt. Ik heb ook altijd al een zwak gehad voor misdaadverhalen, en dan vooral de verhalen waarin de misdadigers met alles weg geraken. Dat is de leidraad in dit boek geweest.
Hoe komen jouw personages tot stand? Kijk je naar mensen om je heen ter inspiratie?
Eigenlijk kijk ik helemaal niet naar mensen in mijn omgeving bij het vormgeven van mijn personages. Als ik al inspiratie haal uit het echte leven zijn dat meestal mijn eigen karaktertrekken of gedachten, maar dan heel erg uitvergroot. Maar de personages in De vijfpuntige ster zijn eigenlijk volledig fictief. Voor het personage Laure in dit boek ben ik wel geïnspireerd door Bret Easton Ellis. Bepaalde karaktertrekken uit zijn boek American Psycho heb ik in mijn verhaal verwerkt.
In De vijfpuntige ster vertel je het verhaal door de ogen van de verschillende personages. Waarom heb je hiervoor gekozen?
Ik was dit van in het begin van plan. Ik heb het in Circe ook al een beetje gedaan, wisselen van personages, maar in De vijfpuntige ster doe ik dat gedurende het volledige verhaal. Ik had het gevoel dat meerdere perspectieven noodzakelijk waren om de spanning erin te houden. Je krijgt dan telkens een nieuwe kijk op de zaken en dan besef je dat wat voor één personage de waarheid is, voor een ander personage weer totaal iets anders is. Het is ook bevrijdend dat je niet vast zit aan één personage en dat je op die manier een draai aan de waarheid kan geven.
Heb je proeflezers?
Voornamelijk mijn papa. Wanneer iets op een rare manier verwoord is of niet overeenkomt met zaken die ik eerder heb geschreven maakt hij me hier attent op. Soms laat ik het ook door een vriendin lezen, maar het is niet zo dat veel mensen het verhaal lezen voor het uitkomt.
Waarom zit er een sombere wereldvisie in jouw verhalen? Stemt dat overeen met jouw toekomstvisie?
Ik heb geen negatieve blik op de wereld, hoor. Ik heb gewoon het gevoel dat er al genoeg chicklits op de markt zijn, niet dat daar iets mis mee is, maar ik vind dat de andere kant ook vertegenwoordigd mag worden.
Kun je je voorstellen dat je een ‘vrolijk’ boek schrijft?
Ik ga niet direct een vrolijk boek schrijven. Als ik een vrolijk boek schrijf zou er al een erge twist in moeten zitten.
Heeft het succes impact op jouw leven?
Amper eigenlijk. Als er al één verandering is geweest dan is het wel positief, zoals af en toe berichtjes krijgen van lezers of getagd worden in het instagramverhaal van iemand die net Circe heeft gelezen. Het is fijn om te zien dat je werk gewaardeerd wordt. Ik heb ook al enkele lezers geholpen met hun boekverslag, dus dat is wel tof.
Ben je zelf veranderd sinds Circe verscheen?
Ik sta wel positiever in het leven. Ik ben gemotiveerder om nieuwe dingen gewoon te proberen, want misschien lukken ze wel. Ik heb dus meer zelfvertrouwen gekregen.
De vijfpuntige ster is een boek met veel gruwel en geweld. Verwacht je dat mensen jou anders gaan bekijken nadat ze De vijfpuntige ster hebben gelezen?
Ik verwacht wel een paar opmerkingen te krijgen, maar ik verwacht niet dat mensen anders naar mij gaan kijken. Ik denk dat mensen, zeker zij die dicht bij me staan, het onderscheid tussen fictie en realiteit wel kunnen maken.
Je zit momenteel in je laatste jaar op het middelbaar. Hoe combineer je schrijven met school?
Die combinatie valt goed mee. Schrijven is wel erg tijdverslindend. Als ik schrijf gaat de tijd sneller vooruit dan normaal, dus moet ik soms opletten dat ik niet te lang bezig ben.
Hoe zie je jouw toekomst?
Ik ga volgend jaar studeren en ik zie me zeker niet stoppen met schrijven. Ik denk niet dat ik ooit full-time schrijver zal worden want daar moet je al veel geluk voor hebben. En dat zou dan sowieso pas na mijn studies zijn.
Heb je al plannen voor een volgend boek?
Ik ben voortdurend aan het schrijven, maar momenteel schrijf ik vooral kortverhalen. Er is nog niet echt een roman in de maak. Het idee voor dat boek zal me moeten overvallen.
Benieuwd naar De vijfpuntige ster?
Bestel hem hier!
Geschreven door:
Maarten Hansen